Środowiskowy Dom Samopomocy to placówka pobytu dziennego, przeznaczona dla osób z zaburzeniami psychicznymi, które nie wymagają hospitalizacji ani pobytu w stacjonarnej placówce.
Podstawowym zadaniem placówki jest zapobieganie nawrotom choroby oraz podtrzymywanie i rozwijanie umiejętności niezbędnych do samodzielnego funkcjonowania.
Uczestnikami Środowiskowego Domu Samopomocy mogą zostać osoby, które ukończyły 18 rok życia.
Zasady kierowania do Środowiskowych Domów Samopomocy:
Osoba zainteresowana udziałem w zajęciach ŚDS powinna złożyć następujące dokumenty:
formalny wniosek o przyjęcie do placówki,
zaświadczenie lekarskie, wydane przez lekarza psychiatrę lub lekarza neurologa, o występujących zaburzeniach psychicznych,
zaświadczenie lekarza rodzinnego o stanie zdrowia i o braku przeciwwskazań do uczestnictwa w zajęciach domu wraz z informacją o sprawności w zakresie lokomocji osób niepełnosprawnych fizycznie,
orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, o ile osoba takie posiada.
Następnie pracownik socjalny przeprowadza wywiad środowiskowy dotyczący sytuacji rodzinnej, bytowej, mieszkaniowej osoby ubiegającej się o skierowanie do ŚDS.
Zgromadzona dokumentacja zostaje przekazana do Powiatowego Centrum Pomocy Społecznej, który to wydaje decyzję kierującą do określonego Środowiskowego Domu Samopomocy.